İlimle adımlar çağı yazarım Gerisin geriye giden utansın Doldurma akıla ben de kızarım Hedefsiz sürüye giden utansın
Bazen denge kaçık bazen uçuksun Dünyalar değişti elde buçuksun İrticanın emzirdiği çocuksun Akıldan yarıya giden utansın
Anlamsız kavgayı kapattık baştan Dirildi bir millet zorlu savaştan Terle fidan diktik ekmeği taştan Barıştan beriye giden utansın
Yağmadan kar şemsiyeni açmışsın Yangını çıkarıp sonra kaçmışsın Açılınca gördük meğer hiçmişsin Peteksiz arıya giden utansın
Vicdanım hür fikrim özgür yaşarım Yaralı bir gönül duysam koşarım Bal tutan parmağın yalar şaşarım Hortuma boruya giden utansın
Hürriyetten özgürlükten beriye İrade dediğin lazım diriye Çoban ise gereklidir sürüye Bir tutam darıya giden utansın |